Nazwę "Stolniczka" wprowadzono w lutym 1949 roku, zastępując poprzednią, niemiecką "Stolzen Berg" ("Dumna Góra"). Z liczącego 142,9 m n.p.m. wzniesienia, w sąsiedztwie którego przebiegała dawniej zachodnia granica państwa krzyżackiego, rozciąga się malowniczy widok na pradolinę rzeki Łeby, w tym szlak komunikacyjny łączący Słupsk i Lębork.
Niegdyś na szczycie "Stolniczki" znajdowała się drewniana (rozebrana w latach siedemdziesiątych XX wieku) wieża triangulacyjna należąca do systemu wież obserwacyjnych, wykorzystywana do dokonywania pomiarów punktów położonych w znacznej odległości. Do dziś zachowały się jedynie pozostałości po jej betonowych fundamentach.
W kierunku punktu widokowego prowadzi oznakowana leśna droga, o długości około 1 000 m, stanowiąca zjazd z szosy powiatowej łączącej miejscowości Pogorzelice i Unieszyno. Na szczycie "Stolniczki" umieszczono elementy małej infrastruktury turystycznej (stoły, ławy) oraz stosowne tablice informacyjne.