Budynek Starostwa Powiatowego w Lęborku

Poza granicami centrum Lęborka, z dala od ciasnej, historycznej śródmiejskiej zabudowy, jak gdyby nieco na uboczu, wybudowano – w znacznej mierze dzięki dużemu zaangażowaniu ówczesnego starosty, dra Wilhelma Kutschera – w latach 1914-15, okazały, przestronny gmach, mający w założeniach od początku pełnić funkcję siedziby władz powiatowych. Obiekt wzniesiono w stylu neoklasycystycznym według projektu niemieckiego architekta, Paula Schultze-Naumburga.

Budynek starostwa, otulony zielenią parku, przypominający XVIII-wieczny ziemiański dwór, składa się z korpusu głównego, frontem skierowanego na północ, oraz dostawionych do niego prostopadle od strony wschodniej i zachodniej skrzydeł bocznych, uzupełnionych o symetryczne oficyny. Partia środkowa oraz skrzydła boczne posiadają po dwie kondygnacje naziemne i jedną w poddaszu, oficyny zaś niższe są o jedną kondygnację. Całość nakrywa dach o konstrukcji mansardowej.

Mając na uwadze różnorodność detali architektonicznych, nie można pominąć zarówno płytkiego ryzalitu, ujmującego wejście frontowe, ozdobionego pilastrami i trójkątnym szczytem, jak i ryzalitu pięciobocznego o zróżnicowanych otworach okiennych (prostokątnych na poziomie elewacji parteru oraz umieszczonych ponad nimi o kształcie owalnym), wysuniętego przed centralną część korpusu od strony parku. Funkcję dekoracyjną spełniają także lizeny wydzielone z powierzchni tynku oraz wyodrębnione motywy geometryczne. Dodatkowym elementem uatrakcyjniającym wizerunek budynku jest dobudowana do wschodniego skrzydła parterowa oranżeria z wyjściem do parku. 

Wnętrze obiektu jest ergonomiczne i obszerne, dostosowane do współczesnych wymogów funkcjonowania budynku użyteczności publicznej. Jego centralną, charakterystyczną część stanowi dwukondygnacyjna, ośmiościenna reprezentacyjna sala obrad, w której organizowane są wszystkie najważniejsze uroczystości.