Zespół pałacowo-parkowy w Zdrzewnie

W 1804 roku właścicielami zdrzewieńskiego majątku została rodzina Zimdarsów, która wybudowała tu w roku 1867 okazały neoklasycystyczny pałac. Fundatorem obiektu był Karol Ferdynand Zimdars. Jego syn w 1922 roku dokonał z kolei rozbudowy bryły budynku.

Pałac jest dwuczłonową budowlą tworzącą rzut litery „L”, złożoną z dwóch prostopadłych skrzydeł: starszego (północnego) i późniejszego (dostawionego od południa). Na szczególną uwagę zasługuje dwukondygnacyjne skrzydło północne, fasadą skierowane na wschód, ozdobione z obu stron efektownymi ryzalitami. W pierwszym z nich, stanowiącym część elewacji frontowej, w przyziemiu umieszczono dekoracyjny portal ujęty doryckimi pilastrami, na piętrze (nad wejściem), w łukowej wnęce, balkon z tralkową balustradą, zaś w partii szczytowej – wydatny, trójkątny naczółek z gzymsem na kroksztynach. Ryzalit elewacji tylnej (zachodniej) ozdobiono z kolei stylową apsydą zwieńczoną tarasem.

Ostatni gruntowny remont pałac przeszedł w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, kiedy na jego terenie funkcjonowało miejscowe Państwowe Gospodarstwo Rolne. Dalsze losy obiektu nie były dla niego zbyt łaskawe. Kolejni (już prywatni) właściciele, nie dbali o niego w sposób należyty, zaś ludzie złej woli systematycznie go rozkradali i dewastowali, doprowadzając do ruiny.

Aktualnie na terenie pałacu prowadzone są prace zabezpieczające go przed dalszym, stopniowym niszczeniem oraz przygotowujące – w kolejnym etapie – do odbudowy i przywrócenia mu dawnego wizerunku.