Pałac i park w Łebuni

Pałac został wybudowany w 1863 roku. Po 1945 roku w pałacu mieścił się PGR. Pierwsza wzmianka o wsi Łebunia pochodzi z 1400 roku. Łebunia przez wiele stuleci tworzyła wraz z Cewicami i Maszewem klucz dóbr szlacheckich rodu von Grelle. Najstarsze wzmianki o majątku pochodzą z 1410 i 1412 roku. Wtedy to przedstawiciel rodu von Grelle został sądownie zobowiązany do uiszczenia płatności na rzecz Stepkowa z Lęborka. C. Grzela jako przedstawiciel ziemi lęborskiej podpisał w 1440 roku w Kwidzynie akt przystąpienia do antyniemieckiego związku miast i ziem pomorskich. Dziesięć lat później Grzela otrzymał w nadaniu Łebunię, Cewice i Maszewo. Ród Grzelów dzierżawił Łebunię do lat 30-tych XIX wieku. W kolejnych latach właściciele często się zmieniali, m. in. byli nimi Sarbscy i von Grumbkowie. W 1784 roku w skład majątku łebuńskiego wchodziły dwa folwarki: Łubunia i Łebuński Bór. Wskutek przebudowy pałac zyskał neoklasycystyczny wygląd. W 1905 roku Robert Sinner, radca handlowy z Karlsruhe, zakupił majątki Maszewo, Łebunię oraz Cewice. Miał nimi zarządzać mąż jego córki Luise – Gustav Rodecker von Rotteck.  W późniejszych latach majątek w Łebuni Robert Sinner przekazał swojej córce.